-
ถ้าคุณพลอยทะเลาะกับคุณวิศ คุณคงต้องไปคุยกับคุณวิตเอง ที่
ไม่เกี่ยว ขอโทษนะคะฟ้าต้องขึ้นไปดูคุณแม่” เธอหมุนตัวแต่แขนถูกคว้าไว้
ก่อน เขาเหวี่ยงเธอหมุนกลับมา แรงเหวี่ยงส่งผลให้ร่างบางถูกดึงมากระแทก
ลำตัวแข็งแกร่งอย่างจัง ผิวที่มีหยดน้ำเกาะพราวควรจะเย็นฉ่ำ ทว่าเธอกลับ
รู้สึกถึงความร้อนที่ออกมาจากกาย
กระซิบเสียงแหบพร่า
ร้อนแรงไม่แพ้สายตาที่ก้มมองมา และ
“ชวิศจ่ายเงินให้คุณเท่าไหร่ คุณถึงยอมขึ้นห้องกับเขาง่ายดาย บอก
ผมสิ ผมยินดีสู้ราคาไม่ให้น้อยหน้าชวิศมันหรอก”
ดุจอัปสรอ้าปากค้าง อ้อมกอดที่เธอเคยคิดว่ามอบความอบอุ่น บัดนี้
มันร้อนราวกับแตะต้องถ่านแดงๆ และลวกผิวหนังจนไหม้เกรียมเมื่อได้ยิน
คําพูดดูแคลน
เธอพยายามดิ้นรนจากมือแข็งแกร่งที่บีบต้นแขน แต่เธอก็สู้แรงเขา
ไม่ได้ นอกจากส่งสายตาวาววับและส่งวาจาเชือดเฉือนออกไป
“เสียดายที่ฉันเคยนับถือคุณ คำพูดเพียงแค่คำเดียว...เปลี่ยนวีรบุรุษ
ที่อยู่ในใจฉันมาตลอดหลายปีให้กลายเป็นซาตาน”
“ก็เพราะผมทำตัวเป็นสุภาพบุรุษมาตลอดยังไงล่ะ
ฉกตัวคุณไปต่อหน้าต่อตา”
ถึงได้ถูกชวิศ
เธอมองเขาด้วยความน้อยใจเมื่อถูกประณามถึงเพียงนี้ เธอกัดฟัน
กระซิบตอบ ปล่อยให้เขาเข้าใจผิดไปให้ถึงที่สุด
“ใช่ค่ะ ฉันไม่ชอบสุภาพบุรุษอย่างคุณ เพราะมันเสียเวลา เชื่องช้า
ยืดยาด ต้องอย่างคุณชวิศนั่นแหละที่ถูกใจฉัน และเขาไม่จำเป็นต้องจ่ายเงิน
ฉันก็เต็มใจบริการ”
มือที่บีบต้นแขนของเธอบีบแน่นเข้าราวกับคีมเหล็ก สายตาที่มองเธอ
ดุดันราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ และก้มกระซิบ
“เสียดายที่ผมมองคุณผิดไป คุณมันช่างน่าขยะแขยงเหลือเกิน
ดุจอัปสร ไม่มีวันที่จะเจ็บปวดไปมากกว่านี้อีกแล้ว เธอมองเขาด้ว
lemons
@smile_mws