ภาษาไทย มัธยมปลาย มากกว่า 2 ปีที่แล้ว

ช่วยหาผู้ส่งสาร , ผู้รับสาร และแปลให้หน่อยค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ

อิเหนา ตอนศึกกะหมังกุหนิง เมื่อนั้น ได้ฟังโหราพาที ๑๓. ท้าวกะหมังกุหนิงเรื่องศรี จึงมีพจนารถประภาษไป เมื่อเราบัญชาการกำหนดทัพ เกียรติยศจะไว้ในธรณินทร์ แล้วจะกลับงดอยู่อย่างไรได้ จนสุดสิ้นดินแดนแผ่นฟ้าำ ทัพใหญ่จะมาพร้อมยังดาหา เห็นจะยากยิ่งกว่านี้ไป ประการหนึ่งถ้าว่าช้าวันไป จะต้องหักหนักมือโยธา สุดแท้แต่บุญกับกรรม จะฟังคำโหรานั้นหาไม่ เข้าในไพชยนต์มนเทียรทอง ตรัสพลางเสด็จคลาไคล ผู้สงสารมีนิสัยอย่างไร... เมื่อนั้น 4ะ พระองค์วงศ์อสัญแดหวา มิได้อยู่ดาหาธานี รี้พลตายเปลืองไม่พอที่ ๑๔. จึงตอบว่าอันตัวจรกา เมื่อหลับตามารบให้ผิดเมือง จะรบกับจรกาดังว่านี้ จงล่าเล็กโยธีถอยไป แม้นไม่รู้แห่งเมืองจรกา ถ้าขื้นตั้งประชิดติดกรุงไกร จะช่วยชี้มรรคาบอกให้ คงชิดชัยไม่ฟังท่านพาที ถึงมาตรแม้นจรกามิมาเล่า ตัวเราจำช่วยด้วยเป็นพี่ เมตตาว่าน้องเป็นสตรี จะทอดทิ้งมารศรีเสียอย่างไร ใช่นางเกิดในปทุมา จะมาช่วงชิงกันดังผลไม้ สุริย์วงศ์พงศานั้นหาไม่ อันจะได้นางไปอย่าสงกา ผู้สงสาร.. ผู้รับสาร.. คำแปล..

ภาษาไทย มัธยมปลาย เกือบ 3 ปีที่แล้ว

ช่วยหาโวหารหน่อยค้าบ

กะหรัดตะปาตีเชษฐา เมื่อนั้น จึงเสด็จมาหาทันใด เห็นระเด่นมนตรีก็ปรีดา ให้ข้าคุมนิกรน้อยใหญ่ แล้วบอกว่าสมเด็จพระบิดร มาบรรจบทัพพระองค์ไป ช่วยพิชัยดาหาธานี หลายวันแล้วแต่มาคอยท่า ยับยั้งโยธาอยู่ที่นี่ ข่าวศึกว่าประชิดติดบุรี มาจะจรลีรีบไป ฯ 5 ค่ำ ฯ ะ @ มอนน ระเด่นมนตรีเฉลยไข แต่ทางไกลอ้อมกว่ากุเรปัน พร้อมสรรพพหลพลขันธ์ แล้วยกจากที่นั่นรีบมา ข้าก็เร่งรีบร้อนไม่นอนใจ ว่าแล้วสองกษัตริย์ก็จัดทัพ ส่ะ ศ. เข้ากระบวนสมทบบรรจบกัน ฯ ๔ ค่ำ ฯ เชิด @ ครั้นถึงเนินทรายชายทุ่ง จึงให้หยุดกองทัพตั้งพลับพลา แล้วบัญชาให้ตำมะหงง ทูลศรีปัตหราเรื่องชัย แว่นแคว้นแดนกรุงดาหา ที่ต้องมามครฑาเกรียงไกร ท่านจงรีบเข้าไปกรุงใหญ่ แก้ไขอย่าให้เคืองบาทา ฯ ๔ ค่ำ ฯ ะ @ บดนน ตำมะหงงรับสั่งใส่เกศา มาขึ้นม้าควบขับไปฉับพลัน กัมเกล้ากราบถวายบังคมลา ฯ ๒ ค่ำ ฯ เชิด ะ 4 4 @ ครั้นถึงจึงแจ้งคดี แก่ยาสาเสนีคนขยัน บัดนี้องค์อิเหนากุเรปัน กรีธาทัพขันธ์ยกมา สองทัพกับกะหรัดตะปาตี มาช่วยบุรีดาหา จะกราบทูลกิจจาให้แจ้งการ จงพาเราเข้าเฝ้าพระผ่านฟ้า ฯ ๔ ค่ำ ฯ ะ ะ @ บดนน ยาสาปรีดิ์เปรมเกษมศานต์ จึงพากันเข้าไปมิทันนาน ยังสถานท้องพระโรงรูจี ฯ ๒ ค่ำ ฯ เสมอ