นิจจาใจเจ้าจะให้พี่เจ็บจิต
ดังเอากริชแกระกรีดในอกผัว
เกรงผิดคิดบาปจึงหลาบกลัว
พี่นี่ชั่วเพราะหมิ่นประมาทความ
อื่นไกลไหนพี่จะละเล่า
นี่เจ้าว่าดอกจะยั้งไว้ฟังห้าม
ะ ๆ ขy
เสียแรงมาว่าวอนจงผ่อนตาม
อย่าหวงห้ามเสน่หาให้ช้าวัน
ว่าพลางคลึงเคล้าเข้าแนบข้าง จูบพลางทางปลอบประโลมขวัญ
ก่ายกอดสอดเกี่ยวพัลวัน
วันทองกั้นกีดไว้ไม่ตามใจ
พลิกผลักชักชวนให้ชื่นจิต
เบือนบิดแบ่งรักหาร่วมไม่
สยดสยองพองเสียวแสยงใจ
พระพายพัดมาลัยตลบลอย
แมลงภู่เฝ้าเคล้าไม้ในไพรชัฏ
ไม่เบิกบานก้านกลัดเกสรสร้อย
บันดาลคงคาทิพย์กระปริบกระปรอย พรมพร้อยท้องฟ้านภาลัย
อสนีครื้นครั่นสนั่นก้อง
น้ำฟ้าหาต้องดอกไม้ไม่
กระเซ็นรอบขอบสระสมุทรไท
หวิวใจแล้วก็หลับกับเตียงนอน