-
![]()
ก จ หหร”
จนทกมทั้งนักกา จ ต่างชา| ราชการ
ตินแดนป: ร์ทูต พ่อค้า นักเผชิญโขคที่เดินทาวว ทางพ เหตุ
'ระเทศไทยสมัยต่าง ๆ 1รชามนไน 2
2
6 ใหล้กกนตต: 0
กฐานที่เกี่ยวข้องกับการบริหารราชการ และการปกครองที่รัฐมีต่อ
ราชการทั้งส่วนกลางและส่วนภูมิ: อ
เละส่วนภูมิภาค
7 | การนําหลักฐานไปใช้ต้องระมัดระวังเพราะผู้บันที,
ผู้บันทึกมีวัฒนธรรม
ความคิดที่แตกต่างจากคนไทย
8 | จารึกลงบนวัสดุหลายประ|
'เภท เช่น แทนศิลาหรือแผ่นศิลา แผ่นทอง
แผ่นเงิน ใบลาน
9 | หลักฐานที่ให้คุณค่ามากในการศึกษาประวัติศาสตร์โดยเฉพาะสมัย
อยุธยา และรัตนโกสินทร์จนถึงต้นรัชกาลที่ ๕
10 หลักฐานที่มีลักษณะเด่นในเรื่องการให้รายละเอียดและความถูกต้อง
'ในเรื่องเวลา มีการแทรกความคิดเห็นของผู้บันทึกลงไปด้วย
” คําสิ่งที่ 4« ให้นักเรียนนําตังเลขหน้าข้อความใสลงในช่องว่างด้านล่างให้สัมพันธ์กัน
ม อาณาจักรทวารวดี 2. อาณาจักรละโว้ 3. อาณาจักรโยนกเชียงแสน 4. อาณาจักรหริภุญชัย 5. อาณาจักรล้านนา
6. อาณาจักรลังกาสุกะ 7. อาณาจักรตามพรลิงค์ 8. อาณาจักรศรีวิชัย 9. อาณาจักรโคตรบูรณ์ 10. อาณาจักรอิศานประ
2 ค ด
ศาสนสถานที่สําคัญเช่น พระบรมธาตุไชยา อ.ไชยา เทวรูปพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร ที่วัดศาลาทึง อ.ไชยา เป็นต้น
.มีการขุดพบเหรียญที่มีจารึกภาษาสันสกฤษว่า “ศรีทวารวดี ศวรบุณยะ” แปลว่าการบุณญ์ของพระเจ้าศรีทวารวดีที่ จ.นครปฐม
..รุ่งเรืองในสมัยพระเจ้าอิศานวรมัน ต่อมาแตกแยกออกเป็นเจนละบกเจนละนําพระเจ้าชัยวรมันที่ 2 ทรงรวบรวมเป็น อาณาจักรขอม
' ภา ' อ 0 '
เรื่องราวของอาณาจักรปรากฏอยู่ในตํานานสิงหนวัติกุมารและตํานานลวจังกราช มีศูนย์กลางอยู่ที่ อ.เชียงแสน จ. เชียงราย
.หลักฐานที่สําคัญ เช่นพระปรางค์สามยอด เทวสถานปรางค์แขก เทวรูปพระนารายณ์ เทวรูปพระโพธสัตว์อวโลกิเตศวร
มีต ก็ตวม ฮ่ ม 4 ล, ซึ, เดิ“ ๕- เจ้-
.มีศูนย์อยู่ที จ.นครพนม มีอาณาเขตควบคลุมพื้นที่ทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือตลอดจนดินแดนฝั่งช้ายของแม่นําโขง
ผู้ก่อตั้งอาณาจักรคือ พระยามังรายมหาราช มีศูนย์กลางที่ จ.เชียงใหม่ ศาสนสถานสําคัญ เช่น วัดเจดีย์หลวง วัดเจดีย์เจดีย์เจิดยอด
-ศูนย์กลางของอาณาจักรอยู่บริเวณ จ. นครศรีธรรมราชในปัจจุบัน
.ตํานานจามเทวีวงศ์ระบุว่า ถาษ๊วาสุเทพเป็นผู้สร้างเมือง และขอให้กษัตริย์ละโว้ส่งเชื้อพระวงศ์มาปกครอง
.มีศูนย์กลางอยูที่ อ.ยะรัง จ.ปัตตานี เป็นศูนย์กลางสําคัญของพระพุทธศาสนานิกายมหายาน ดังปรากฏหลักฐานจากจดหมายเหตุของ
สี+เลื้ด.
หลวงจีนอิจิง
