-
![]()
ศั ไเเ่่ ณุง่
นิทานเรื่องจระเข้สามพัน 2
ะ ร บ = 09, «สลอั ซื เข,
มีเรื่องเล่าว่าครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีตากับยายสองคนผัวเมียตั้งบ้านเรือนอยู่ริมแม่นําสุพรรณ
5
จังหวัดสุพรรณบุรี ตาเป็นคนใจบุญสุนทานและชอบช่วยเหลือคนทั่วไปไม่เลือกหน้า
วันหนึงมีพ่อค้าขาวมอญคนหนึ่งพายเรือผ่านมาหน้าบ้านของตายายคูนี้ พ่อค้ามอญจึงได้
ร้องขายของและขอร้องให้ตาช่วยซื้อสินค้าของตนบ้าง ตาถามว่ามีอะไรที่น่าสนใจจะขายให้ล่ะ
มอญบอกว่ามีลูกจระเข้ตัวเล็กๆ ขอให้ตาซื้อไว้เลี้ยงดูเล่นเถอะ เขาจะขายให้ในราคาสามพันเบี้ย
เท่านั้น |
ตาทนพ่อค้ามอญรบเร้าให้ซื้อลูกจระเข้ไม่ได้ ประกอบกับแกเป็นคนใจดี มีเมตตา จึงซื้อ
ลูกจระเข้ตัวนั้นไว้ในราคาสามพันเบี้ยแล้วทํากรงให้มันอยู่ที่ท่าน้้าและเลี้ยงดูลูกจระเข้อย่างดี
มีอาหารให้กินเป็นประจําทุกวันจนมันตัวโตไม่สามารถอยู่ในกรงได้ ตาจึงให้คนมาช่วยกันเอามัน
ออกจากกรงเพื่อให้ขึ้นจากน้ามาอยู่บนบกบ้าง เมื่อถึงเวลามันจะมาคอยตาเอาอาหารมาให้มัน
ที่ท่าน้้าทุกวัน
วันหนึ่งตาก็งกๆ เงิ่นๆ เอาอาหารมาให้จระเข้ ขณะที่ตาก้มลงยื่นอาหารให้จระเข้กิน จระเข้
ก็เอาหางฟาดทําให้ตาตกลงไปในน้้า มันคาบตาดําน้าหายไปอย่างรวดเร็ว กายคุงดงรรอทัษา
มาช่วย แต่ไม่มีใครช่วยได้ทันเพราะทั้งจระเข้และตาหายไปในน้้าอย่างไร้ร่องรอย .
ผู้คนต่างเล่าลือกันว่า เระจาซอกลิยโนราคาสาเพนนยได้กนคผู้สยตมัสียเล้ว
และสั่งสอนกันสืบต่อมาว่าห้ามเลี้ยงลูกเสือ ลูกจระเข้ เพราะมันเป็นสัตว์ดิรัจฉาน ไม่ ไม่รู้คุณผูเลี้ยงดู
อ๊กทั้งเป็นสัตว์กินเนื้ออาจจะทําร้ายเจ้าของได้ในภายหลัง ค่อบาผู้คยรึงสัยเดา
ตั้งบ้านเรือนอยูบันว่าตําบลจระเข้สามพัน เรื่องราวทั้งหมดชาวบ้านได้เล่าสืบต่อๆ กันมา จํ
ข้านานหรือนิทานพื้นบ้านเรื่องจระเข้สามพันของสุพรรณ์บุรีมาจนทุกวันนี
