จ 5 0๐1
1 80 ่0
3.ถี่ ล“ 1ร ด่นมนตร์ ซิ6 ฉ๑4 1 @ 3,
จึงยื่นสารให้ระเ เจ้าหาญหักไม่ฟังคําข้า
เห็นงามอยู่แล้วหรือหลานวัก รภรวเวรกทรด
มาพลอยได้ความผิดด้วยนัดดา เ เก
หาให้อยู่กับจินตะหราไม่
รีบไปให้ทันท่วงที
จงคุมพลหมันหยากรุงศรี
แม้นมิยกพลขันธ์ไปพันตู
อย่าหน่วงหนักชักซ้าเร่งคลาไคล
อันระเด่นดาหยนวงศา
" ๓ ย ส ภิ รร่ พื้
มทบทัพระเด่นมนตรี ได้ฤกษ์รุ่งพรุงนจงยาตรา
ย๕คําฯ
2000 ๓
- เมื่อนั้น“ พระโฉมยงพงศ์อสัญแดหวา
รับสังแล้วบํ: ซี
ังแล้วบังคมลา ว ไปปราสาทจินตะหราวาตดี
ฯ ๒ คํา ฯ เสมอ
บทที่ ๒
เชเว เจ
“เระจะ“ปดาดาป
จ้วยสงครามน่
“เณระฆ่านจ
“มฉิราศแรม
ระวาจาน
ส “
พาณิอสจว
ฉิวรัมาอา
ขฆ
ฉังสมค
