68.
lo,
เจ้าอย่าย่อท้อ ไม่พอที่
เอ็นดูนัดคาโศกาลัย
(...
“บัดนั้น
ได้ฟังกิจจา คลาไคล
ก้มเกล้าประณตบทบงส์
๑๔. “ เห็นระเด่นมนตรีต่อสู้
64
สามองค์ทรงม้ากระชั้นชิด
“มาเห็นศพทอดทิ้งกลิ้งอยู่
หนุ่มน้อยโสภาน่าเสียดาย
(....
๑๕. “ อันเพลงกริชชวามลายู
คิดแล้วชักกริชฤทธิรณ
(......
๑๘.
(.....
66
๑๖. “ จำกูจะสังหารผลาญด้วยกริช
คิดพลางชักกริชฤทธิไกร
๑๓. “แทงต้องระตูแล้วฟัน
ต่างทรงศักดาวราฤทธิ์
“ เมื่อนั้น
เห็นไพรีรุกไล่อนชา
๑๕. “ หรือหนึ่งพึ่งจะมาเป็นน้อง
เราคิดเห็นผิดประลาดใจ
๒๐. “ ใช่นางเกิดในปทุมา
จะมาช่วงชิงกันดังผลไม้
แต่เพียงนี้ไม่พรั่นหวั่นไหว
ว่ามิได้จะครไทยจะมรณา
ทั้งสี่เสนีผู้ใหญ่
เข้าไปยังท้องพระโรงคัด
พระวงศ์เทวากระหยาหวัน”
.)
พระพินิจพิศดูแล้วใจหาย
ควรจะนับว่าชายโฉมยง
แทงระตูแม่ทัพคับจิต
จะสังหารผลาญชีวิตไพรี
กูรู้สันทัดไม่ขัดสน
ร่ายรำทำกลมารยา”
ซึ่งเทเวศร์ประสิทธิ์ประสาทให้
แล้วร้องว่าไปมิได้ช้า
ไม่ชอกช้ำผิวหนังแต่ซักนิด
เลี้ยวไล่ตามติดต้านทานฯ
พระสุริย์วงศ์พงศ์อสัญแดหวา
พระขับมาถลันออกกั้นกาง
เกี่ยวข้องรักกันเป็นไฉน
จงบอกไปแต่จิรงบัดนี้ฯ ”
สุริย์วงศ์พงศา มหาไม่
อันจะได้นางไปอย่าสงกา