อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก= อ้อยตาลมีรสชาติหวานละมุนลิ้น แต่กินแปบเดียวก็หมด
แต่ลมปากหวานหูไม่รู้หาย= คำพูดที่ไพเราะเสนาะหู นั้นจะคงอยู่ไม่หมดไป
แม้นเจ็บอื่นหมื่นแสนจะแคลนคลาย= เจ็บด้วยการกระทำใดๆเจ็บเพียงช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง
เจ็บจนตายเพราะเน็บให้เจ็บใจ=แต่เจ็บใจนี้เจ็บไปตลอดกาล
สรุป: คำพูดที่ไพเราะเสนาะหู เมื่อผู้ฟังได้ยินก็เกิดการเปรมปรีดา แต่คำพูดใดที่พูดด้วยถ้อยคำที่บั่นทอนกำลังใจ จะก่อให้เกิดความเจ็บใจและการเจ็บใจนี้จะคงอยู่ไปไม่มีวันหาย
