จิ-รัส-สัง จิน-ตะ-ยัน-ตา-ปิ
เน-วะ ชา-นิง-สุ มัง-คะ-ลัง
จัก-กะ-วา-ฬะ-สะ-หัส-เส-สุ
ทะ-สะ-สุ เย-นะ ตัต-ตะ-กัง
กา-ลัง โก-ลา-หะ-ลัง ชา-ตัง
ยา-วะ พะระ-หะมะ-นิ-เว-สะ-นา
เราไม่ได้เขียนคำอ่านเต็ม ให้นะคะ แต่เขียนให้เห็นว่าอ่านยังไง เราเขียนว่า “รัส” แต่มันต้องออกเสียงว่า “รัด” นะคะ
ปกติภาษาบาลีถ้าไม่มีตัวไรเลยจะออกเสียง อะ ไปเรื่อยๆ ถ้ามีตัวพินทุ (ฺ) หมายถึงตัวนั้นเป็นตัวสะกด เช่น มง อ่านว่า มะ-งะ ถ้าเติมพินทุ มงฺ จะอ่าน มัง // ถ้าตัวพินทุอยู่หน้าจะออกเสียงอะครึ่งเสียงเช่น พฺรหฺม (เราเลยเขียน พะระ-หะมะ ไป)
ส่วนตัว นฤคหิต (ํ) จะออกเสียง อัง เช่น มงฺคลํ อ่านว่า มัง-คะ-ลัง // ถ้ามีสระอิแล้วมีนฤคหิตด้านบนจะออกเสียง อิง เช่น นิํ อ่านว่า นิง
ถ้าผิดพลาดยังไงบอกได้นะคะ
