Thai
高校生

ช่วยถอดบทประพันธ์หน่อยค่ะ

เอกบท • ในลักษณ์นั้นว่าปัจจามิตร จงเร่งรีบพลสกลไกร ถึงไม่เลี้ยงบุษบาเห็นว่าชั่ว อันองค์ท้าวดาหาธิบดี มาตรแม้นเสียเมืองดาหา ซึ่งเกิดศึกสาเหตุเภทภัย ครั้งหนึ่งก็ให้เสียวาจา ครั้งนี้เร่งคิดดูจงนัก แม้น ยกพลไกรไปช่วย อย่าดูทั้งเปลวอัคคี แล้วว่าแก่กะหมังเสนา มิให้เสียวงศาสุรารักษ์ มาตั้งติดดาหากรุงใหญ่ ไปช่วยชิงชัยให้ทันที แต่เขารู้อยู่ว่าตัวนั้นเป็นพี่ นั้นมิใช่อาหรือว่าไร ๏ บดนน ทูลว่าช้านักพระภูวไนย เชิญเสด็จคลาไคลไปก่อน อันข้าศึก ยกมาต่อ จะพลอยอายขายหน้าหรือหาไม่ ก็เพราะใครทำความไว้งามพักตร์ อายชาวดาหาอาณาจักร จะให้เสียศักดิ์ก็ตามที ถึงเราด้วยก็อย่ามาดูผี แต่วันนี้ขาดกันจนบรรลัย ร่าย ๑ ครั้นอ่านสารเสร็จสิ้นพระทรงฤทธิ์ ถอนฤทัยคิดแล้วสงสัย บุษบาจะงามสักเพียงไร หลงรักรูปนางแต่อย่างนั้น จึงต้องใจระตูทุกบุรี จะพากันมาด้วยไม่พอที่ แม้นงามเหมือนจินตะหราวาตี ถึงจะเสียชีวีก็ควรนัก ฯ ๑๐ ค่ำ ฯ เราจะยกโยธาไปโหมหัก งดสักเจ็ดวันจะยกไป 9 ๖ คำ ฯ ฯ ๔ คํา กะหมังบังคมประนมไหว้ เกลือกไปไม่ทันจะเสียที FOT แล้วจึงค่อยผันผ่อนมากรุงศรี ป่านนี้จะประชิดติดกรุงไกร
PromotionBanner

回答

まだ回答がありません。

疑問は解決しましたか?