Question

Mistory

ช่วยแปลบทใน 2 หน้านี้ให้หน่อยฮะ คือตอนนี้ท้อมากคิดไม่ออก แงงงงงงงงงงง

สังคามาระตาเรื่องศรี
๑ เมื่อนั้น
ฟังวิหยาสะกำพาที่
จึงร้องว่าเหวยไพริน
ดังตรีเพชรบาดในอุรา
ลมลิ้นหยาบคายนักหนา
คือจะปรารถนาสิ่งใด
ก็นับเป็นวงศ์ญาติกันได้
จะชิงชัยให้เห็นฝีมือกัน
มาถามไถ่ไล่เอากิจจา
สุดแต่ว่าจิตพิศวาส
อย่าชักเจรจาให้ช้าไป
ว่าพลางทางกรายปลายทวน
รำร่ายเป็นกระบวนหวนหัน
ชักอาชาชิดติดพัน
เข้าประจัญจ้วงโจมโถมแทง
ฯ ๔ ค่ำ ฯ เชิดฉิ่ง
@ เมื่อนั้น
ขับม้าเลี้ยวล่อต่อแย้ง
วิหยาสะกำเข้มแข็ง
กรายพระแสงทวนรำเป็นทำนอง
สังคามาระตาปัดป้อง
เปลี่ยนท่าทวนทองแทงกัน
กลอกกระหยับกลับแทงซ้ายขวา
ถ้อยทีหนีไล่รับรอง
ฯ ๔ ค่ำ ฯ พญาเดิน
๑ เมื่อนั้น
ขับม้าไวว่องป้องประจัญ
ร่ายรับกลับแทงไม่แพลงพล้ำ
สังคามาระตาแข็งขัน
เป็นเชิงชั้นชิงชัยในที่ทวน
วิหยาสะกำผัดผันหันหวน
ต่างเรียงเคียงร่ายย้ายกระบวน
ปะทะทวนรวนรุกคลุกคลี
ฯ ๔ ค่ำ ฯ
๑ เมื่อนั้น
ชักม้าวงวิ่งชิงที
โถมแทงแล้วแปลงเปลี่ยนกระบวน
วิหยาสะกำเรืองศรี
โหมหักไพรีด้วยแรงฤทธิ์
ทบทวนม้าที่นั่งไม่พลั้งผิด
หมายเขมันเข่นฆ่าปัจจามิตร
ตามติดด้านทานราญรอน
ฯ ๔ ค่ำ ฯ
๑ เมื่อนั้น
รบรับเคี่ยวขับอัสดร
สังคามาระตาชาญสมร
ยอกย้อนเปลี่ยนกลรณรงค์
ปะทะแทงลวงไปให้ใหลหลง
กลับกลอกรำร่ายกรายพระแสง
แล้วทำเสียเชิงชักม้าทรง
ตลบวงเวียนหันไปทันที
ฯ ๔ ค่ำ ฯ เชิด
บทที่ ๒

๑ นัยน์เนตรมุ่งหมายวิหยาสะกำ เห็นถลำเลี้ยวไล่ได้ที่
พระแทงสอดลอดเกราะถูกไพรี
ตกจากพาซีมรณา
ฯ ๒ ค่ำ ฯ โอด
๑ เมื่อนั้น
เห็นโอรสต้องศัสตรา
ท้าวกะหมังกุหนิงใจกล้า
กริ้วโกรธโกรธาบ้าจิต
ตกจากอาชาบรรลัย
จะรอรั้งยั้งคิดก็หาไม่
แกว่งหอกคู่ขับอาชาไนย
เข้ารุกไล่สังคามาระตา
4 ๔ ค่ำ ฯ
๑ เมื่อนั้น
เห็นไพรีรุกไล่อนุชา
กลับกลอกหอกทรงพุ่งสกัด
พระสุริย์วงศ์พงศ์อสัญแดหวา
พระขับม้าถลันออกกั้นกาง
ระดูรับผันผัดไม่ขัดขวาง
สะบัดย่างเชื่อนชายย้ายทำนอง
พระชักอาชาไนยไว้วาง
ฯ ๔ คำ ฯ
๑ เมื่อนั้น
ท้าวกะหมังกุหนิงไวว่อง
เคล่าคล่องกลับกลอกหอกซัด
ระเด่นมนตรีป้องปัด
ขับม้าวกวิ่งชิงคลอง
ขยับกรผ่อนพุ่งข้างละที
ระดูตามติดพันด้วยสันทัด
ผันผัดอาวุธกันไปมา
ฯ ๔ ค่ำ ฯ
พระผู้พงศ์เทวัญอสัญหยา
รั้งรารอไว้ไม่รอนราญ
๑ เมื่อนั้น
รับพลางทางชักอาชา
จึงคิดว่าระดูผู้ี้
ทั้งอาวุธต่างต่างก็ชำนาญ
อย่าเลยจะชวนดีกระบี่
ท่วงที่สามารถอาจหาญ
จะผลาญบนหลังม้าเห็นยากใจ
ได้ที่จะฆ่าเสียให้ได้
ดูก่อนภูวไนยธิบดี
ต่างกล้าสามารถไม่ถอยหนี
คิดแล้วจึงร้องประกาศไป
เรารบกันบนหลังอาชา
ดีกระบี่ให้เห็นฝีมือกัน
มาจะลงยังพื้นปัถพี
พระกรทรงกระบี่ผาดผัน
ว่าพลางลงจากอัสดร
หมายมั่นเช่นฆ่าราวี
รำร่ายหันเหียนเวียนระวัน
ฯ ๑๐ ค่ำ ฯ
๖๕
อิเหนา ตอนศึกกะหมังกุหนิง