Question

baigluay

ช่วยแปลบทนี้หน่อยค่ะ

เมื่อนั้น
พระสุริย์วงศ์เทวัญอสัญหยา
ปลอบนางพลางเช็ดชลนา
จงสร่างสิ้นกินแหนงแคลงใจ
พี่สลัดตัดใจไม่ไยดี
ดวงยิหวาอย่าทรงโศกี
ที่ในบุษบามารศรี
มิได้มีปรารถนาอาลัย
จรกาจึงได้มาว่าขาน
กำหนดนัดทำงานการใหญ่
ก็ซ้ำให้มากล่าวกัลยา
พอกะหมังกุหนิงรู้ไป
ครั้นขอนางมิได้ดังใจจง
จึงเกิดการณรงค์ในดาหา
ใช่ว่านางเปล่าอยู่เมื่อไร
จะดีกว่าน้องรักนั้นหาไม่
เพราะแหนหวงช่วงชิงวนิดา
อันลือข่าวบุษบาว่างามนัก
นี่จำเป็นจึงจำจากไป
เพราะกลัวภัยพระราชบิดา
แม้นเสียดาหาก็เสียวงศ์
อัปยศถึงองค์อสัญหยา
เจ้ากับพี่ก็จะมีแต่นินทา
แก้วตาจงดำริตริตรอง
ถึงไปก็ไม่อยู่นาน
พระจุมพิตชิดเชยปรางทอง
เยาวมาลย์อย่าโศกเศร้าหมอง
กรประคองนฤมลขึ้นบนเพลา
ฯ ๑๔ ค่ำ ฯ