พิจารณาเนื้อหาและกลวิธีในวรรณคดีวรรณกรรม
"จึงตรัสว่าโอ้โอ๋เวลาปานฉะนี้เอ่ยจะมีตึกดื่น จวนจะสิ้นคืนค่อนรุ่งไปเสียแล้วหรือ
กระไรไม่รู้เลย พระพายรำเพยพัดมาเรื่อยอยู่เฉื่อยฉิว อกแม่นี้ให้อ่อนหิวสุดละห้อย
สุดที่แม่จะติดตามข้าไปในยามนี้
ทั้งดาวเดือนก็เคลื่อนคล้อยลงลับไม้
ฝูงสิงค่างบ่างชนะที่นอนหลับ ก็กลิ้งกลับเกือกตัวอยู่ยั้วเยี้ย ทั้งนกหกก็งัวเงียเหงาเงีย
ทุกรวงรัง แต่แม่เที่ยวเซซังเสาะแสวงทุกแห่งห้องหิมเวศทั่วประเทศทุกราวป่า
สุดสายนัยนาที่แม่จะตามไปเล็งแล สุดโสตแล้วที่แม่จะซับทราบฟังสำเนียง
สุดสูรเสียงที่แม่จะร่ำเรียกพิไรร้อง สุดฝีเท้าที่แม่จะเยื้องย่องยกย่างลงเหยียบดิน
สุดสิ้นสุดปัญญาสุดหาสุดค้นเห็นสุดคิด จะได้พานพบประสบรอยพระลูกน้อยแต่
นิดไม่มีเลย จึงตรัสว่าเจ้าดวงมณฑาทองทั้งคู่ของแม่เอ๋ย หรือว่าเจ้าทิ้งขว้างวาง
ไปเกิดอื่น เหมือนแม่ฝันเมื่อคืนนี้แล้วแล...
เคราะห์ลักษณะเด่นของวรรณคดีวรรณกรรม
Java New Naa..
เผลอักษร
ราะห์ข้อคิดจากวรรณคดีวรรณกรรม
ยกต่าง........
คุณค่าวรรณคดีวรรณกรรม
36 0782464 numat
Man