-
![]()
-
![]()
การเขียนเรียงความเกี่ยวกับการมีจิตสาธารณะ
สาธารณะเป็นสภาพความเป็นไปหรือเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับบุคคล สังคม และ
การเขียนเรียงความเกี่ยวกับการมีจิตสาธารณะจึงมีจุดประสงค์เพื่อให้เกิดการตระหนักรู้
สิ่งแวดล้อม
เอาใจใส่ และคำนึงถึงส่วนรวมเพื่อให้เกิดประโยชน์ต่อสังคม เนื้อหาในการเขียนเรียงความเกี่ยวกับ
การมีจิตสาธารณะ มีทั้งสิ่งที่เป็นรูปธรรม เช่น เกี่ยวกับปัจจัยการดำรงชีวิต ได้แก่ อาหาร เครื่องแต่งกาย
ที่อยู่อาศัย ยารักษาโรค พฤติกรรมของมนุษย์ สถานที่สาธารณะ การท่องเที่ยว การอนุรักษ์ต่าง ๆ
สิ่งที่เป็นนามธรรม เช่น ความรู้สึกนึกคิดต่าง ๆ ความดี ความกตัญญู ความซื่อสัตย์
การเขียนเรียงความเกี่ยวกับการมีจิตสาธารณะควรใช้ความคิดกำหนดใจความหรือหัวข้อเรื่อง
ตามความรู้ ทรรศนะ จินตนาการ และประสบการณ์ ถ้าได้มีโอกาสเขียนและฝึกฝนจนเกิดทักษะ
ก็จะช่วยพัฒนาด้านการเขียนได้เป็นอย่างดี
ตัวอย่าง
ลูกป่า
บนโลกกลม ๆ ใบนี้ ท่านคิดว่าแปลกหรือไม่ ที่ทุกสรรพสิ่งล้วนแล้วแต่เกิดขึ้นมาเพื่อ
สร้างความสมดุลให้กับโลก ทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนถูกจัดวางไว้อย่างมืออาชีพ ต้นไม้ใบหญ้า ธารน้ำ
สิ่งเหล่านี้สร้างความสวยงามให้บังเกิดขึ้นบนโลกใบนี้ทีมีมนุษย์อาศัยอยู่ ด้วยปัจจัยหลักที่ธรรมชาติ
เป็นผู้รังสรรค์ขึ้น มนุษย์สามารถดำรงชีวิตสืบทอดเผ่าพันธุ์ได้เพราะมีธรรมชาติคอยเกื้อหนุน
แต่ด้วยเหตุใดเล่าเรื่องที่น่าเศร้าจึงบังเกิดขึ้น เมื่อมนุษย์ผู้ที่ได้รับแต่ผลประโยชน์จากธรรมชาติ
กลับคิดที่จะทำลายธรรมชาติผู้ซึ่งเป็นผู้ให้เสียเอง
หากกล่าวถึงคำว่า ธรรมชาติ แล้ว ก็คงไม่พ้นที่จะนึกถึงสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นมาเองตามธรรมชาติ
ซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่คอยประคับประคองความสมดุลของโลกให้คงอยู่ ฉันเองก็เป็นคนหนึ่งที่คุ้นเคย
กับธรรมชาติอยู่มาก ทุกครั้งที่มีโอกาสในวันหยุด ฉันจะเดินทางเข้าป่าไปสัมผัสไออุ่นแห่งอ้อมกอด
ของป่า ป่าให้ทุกอย่างแก่สรรพชีวิต ครั้งหนึ่งในวันหยุดฉันได้เดินทางไปยังยอดดอยที่สูงที่สุด
ของประเทศไทย ณ ผืนดินที่ธรรมชาติได้สรรค์สร้างขึ้นมาให้มีที่ราบสลับกับหุบเขา มีพื้นที่ความสูงต่ำ
เหลื่อมล้ำกัน เหมือนเป็นฉากม่านแห่งธรรมชาติ ในเวลาใกล้ค่ำ ยามที่พระอาทิตย์ทอแสงสุดท้าย
ของวันส่องลอดมายังฉากม่านนั้น และในยามเช้าที่แสงแห่งพระอาทิตย์เริ่มสาดแสงของวันใหม่
ประดุจมีจิตรกรนำสีทองมาทาทาบฉาบไปทั่วท้องฟ้า สร้างความสดใสให้กับแมกไม้ใบหญ้า คราใด
ที่มีลมพัดยอดหญ้าไหวเอน ยอดไม้ตามกระแสลม ช่างเหมือนพวกมันวิ่งเล่นหยอกเย้ากัน
บ้างก็เต้นระบำไปตามจังหวะของสายลม บ้างก็ร้องเพลงไปตามทำนองของกระแสน้ำในธารที่ไหลซานซ่า
