ข้อ ๓. จากการศึกษากฎหมายเกี่ยวกับกระบวนพิจารณาความทั้งระบบที่นักศึกษาได้ทำการศึกษามา
ทั้งหมดทำให้นักศึกษามองเห็นภาพความชัดเจนของระบบการพิจารณาคดีความแพ่งและวิธีพิจารณาความ
อาญา ในสิทธิหน้าที่ของคู่ความและอำนาจของผู้พิพากษาในการพิจารณาพิพากษาคดี เพื่อให้เกิดความ
ยุติธรรมต่อคู่ความและสังคมนั้น นักศึกษาเห็นว่ามีบทบัญญัติของกฎหมาย หรือระเบียบปฏิบัติของประธาน
ศาลฎีกาใดที่เป็นปัญหาหรือเป็นข้อขัดข้องในการอำนวยความยุติธรรมหรือทำให้เกิดความไม่เป็นธรรมต่อ
คู่ความฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดหรือต่อสังคม
ให้นักศึกษานำเสนอประเด็นที่ยังมีปัญหาด้วยการเขียนความเป็นมาและสภาพปัญหาพร้อมกับ
วิเคราะห์ และเสนอแนะแนวทางแก้ไขกฎหมายที่จะทำให้เกิดความเป็นธรรมต่อคู่ความและสังคมมากขึ้น