กลอนบทนี้ เป็นกลอนที่รุนแรงมาก เป็นเกี่ยวกับผู้ชายคนหนึ่ง หวังความรักที่จริงจังจากผู้หญิงคนนี้ แต่กลับผิดหวัง เพราะผู้หญิงทิ้งเขา ผู้ชายคนนี้จึงทั้งโกรธแค้นและรักผู้หญิงมาก ในเวลาเดียวกัน ความโกรธแค้นของผู้ชายคนนี้ ได้ถูกนำมาร้อยเป็นบทกลอน โดยคุณ อังคาร กัลยาณพงศ์
ความเกลียดแค้น ของกลอนนี้จะเป็นได้ชัดเจน โดยมาจากคำที่รุนแรง กระแทก เช่นคำว่า อุบัติ ทำให้เกิดอารมณ์ของคนแค้นเคือง แค้นอย่างมาก และความหมายของหลายๆ อย่างนั้รนล้วนแต่เป็นการกระทำ ที่ทรมานทั้งนั้น เช่น การควักลูกตาเป็นต้น นอกจากเสียงแล้ว คำของการกระทำก็รุนแรงเช่นกับ สิ่งเหล่านี้ทำให้ ผู้อ่านเมื่ออ่านแล้วสะเทือนใจ แสดงว่า เมื่ออ่านบทกลอนนี้แล้ว ทำให้ผู้อ่าน ส่งความรู้สึกกลับมาหากลอน แสดงว่า กลอนนี้สามารถเข้าไปลึกถึงใจผู้อ่านได้
เช่นกันนั้น ก็สามารถเห็นได้ว่าผู้ชายคนนี้รักผู้หญิงคนนี้มากมาก ถ้าหากว่าดูดีดี แล้ว เปรียบประโยคหน้า กับประโยคหลังแล้ว ก็จะเห็นว่า ผู้หญิงจะถูกเปรียบกับสิ่งดีเช่น มณีรุ่ง และ สวรรค์ แต่ผู้ชายกลับยอมถูกทรมานตัวเองเช่น จะไปอยู่ ปรโลก หรือ ให้ผู้หญิงเหยียบเล่น โดยผู้แต่งใช้ความตรงกันข้าม นำมาสู่ความหมายที่ว
