-
ลั ลั่นควั มีค้นโพงปลูกสายไว้ปลายเสา
«ถึงโรงเหล้าเตากลันควันโขมง มีค้นโพงปลู
ม ม ฯ ส บ '
โอ้บาปกรรมน่านรกเจียวอกเรา ให้มัวเมาเหมือนหนึ่งบ้าเป็นน่าอาย
ฑําบุญบวชกรวดน่าาขอสําเร็จ พระสรรเพชรโพธิญาณประมาณหมาย
ไม่ใกล้กรายแกล้งเมินก็เกินไป
ถึงสุราพารอดไม่วอดวาย
เห 60
ไม่เมาเหล้าแต่เรายังเมารัก สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน
ง 5 1 00
ถึงเมาเหล้าเข้าสายก็หายไป แต่เมาใจนีประจําทุกคําคืน
นิราศภเขาทอง : สุนทรภู่
ร 1 0 #, ส เว จ ัป
๑. ในบทกลอนนี้สุนทรภู่กล่าวถึงขณะเดินทางไปทีแห่งใด
ก. ไปเยี่ยมบิดา ข. ไปภูเขาทอง ค. ไปซื่อเหล้า ง. ไปหาคนรัก
๒. จากบทกลอนนีสิงใดลืมยากทีสุด
ก. การทําบุญ ข. การทําบาป ค. การกรวดนํา ง การมีความรัก
ง 1 ณ์
๓. สุนทรภู่แต่งเรืองนี่ขณะอยู่ในสถานภาพใด
ซํ| ซ่ 1
ก. บวชเป็นเณร ข. บวชเป็นพระ ค. เป็นชายหนุ่ม จ เป็นชายสูงอายุ
จ บ จ
ฐ์ 4 “
“ถึงบางพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์ มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต
ว ฆ ๓ ๐. = =
แม้นพูดชัวตัวตายทําลายมิตร จะชอบผิดในมนุษย์เพราะพูดจา”
นิราศภูเขาทอง : สุนทรภู่
ป
๑, ซ่
๑. ใครทําอะไร ทีไหน
๓. บทกลอนนี้ให้ข้อคิดอย่างไร ,
1 0 7 ม ๑ 1
๕. ก่อนที่จะพูดนักเรียนต้องทําอย่างไร
- 1
๕. การพูดมีผลต่อผู้ฟังอย่างไร