“เพชรอย่างดีมีค่าราคายิ่ง ส่งให้ลิงจะรู้ค่าราคาหรือ” อยู่ในอิศรญาณภาษิต ตรงกับสำนวน “ยื่นแก้วในวานร” เป็นต้น ซึ่งมีความหมายว่า ไม่ควรให้ของที่มีค่ากับผู้ไม่รู้ค่าค่ะ
ตย.เรื่องสั้น : มีครอบครัวอยู่ครอบครัวหนึ่งมีลูกชายที่แสนซนอยู่1คนชื่อต้น พ่อกับแม่ของเขาตามใจเขามาก ต้นอยากได้อะไรก็ต้องได้ วันหนึ่งต้นเรียกร้องอยากได้มือถือ ในขณะที่เขาอายุเพียง7ขวบ เพียงเพราะอยากได้แบบคนอื่นบ้าง พ่อกับแม่ก็ซื้อให้ แต่ต้นกลับเอามือถือไปใช้เสียๆหายๆ คิดว่าเป็นของเล่น ขว้างเล่นอย่างไม่มรรู้คุณค่า พ่อกับแม่กลุ้มใจมาก จึงเริ่มเข้มงวดกับเขาในที่สุด
อะไรประมาณนี้ พอได้มั้ยค่ะ 😂😂😂
มีชายคนหนึ่งอายุมากแล้ว เขาจึงเรียกลูกชายทั้งสองคนมาเพื่อจัดการแบ่งมรดกทรัพย์สินให้คนละครึ่ง เมื่อเขาได้ตายลงไป ลูกชายคนแรกนำทรัพย์สินไปลงทุนทำสวน จ้างแรงงานต่อยอดเป็นธุรกิจขนาดใหญ่ร่ำรวยเป็นเศรษฐี ส่วนลูกชายคนที่สองนั้นเอาไปเที่ยวเตร็ดเตร่ หลงใหลในอบายมุขและการพนัน ใช้เงินมรดกที่ได้มาจนหมดเนื้อหมดตัวและเป็นหนี้สินท่วมหัว ในที่สุดเขาก็กลายเป็นคนที่ไม่มีอนาคตและชีวิตพังลง ไม่มีงานทำ ด้วยความที่ไม่รู้จักคุณค่าของสิ่งที่เขาได้ไปดังคำที่ว่า”เพชรอย่างดีจะมีค่าราคายิ่ง ส่งให้ลิงจะรู้ค่าราคาหรือ”